بررسي رابطه كارآفريني سازماني با تعهد سازماني و معنويت در كار در ادارات ورزش و جوانان استان هاي خراسان رضوي، شمالي و جنوبي

با افزايش سريع تحولات جهاني و گذر از جامعه سنتي به جامعه اطلاعاتي، توجه به استراتژي هاي جديد براي استفاده بهينه از فرصت ها و ارزش هاي جديد، سازمان ها را بيش از پيش ملزم به تحول نموده است و امروزه گرايش به كارآفريني، يكي از استراتژي هاي جديد در سازمان ها محسوب مي شود. هدف اين مقاله، بررسي رابطه كارآفريني سازماني با تعهد سازماني و معنويت در كار كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان هاي خراسان رضوي، شمالي و جنوبي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه كاركنان ادارات ورزش و جوانان اين استانها بود (440 نفر)؛ كه براساس جدول مورگان 205 نفر به شكل تصادفي طبقه اي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقيق سه پرسشنامه استاندارد كارآفريني سازماني، تعهد سازماني و معنويت در كار بود كه روايي و اعتبار آنها (0/95=α) ، (0/82=α) ، (0/77=α) مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين كارآفريني و معنويت در كار رابطه مثبت و معني داري در حد متوسط (0/411=r) وجود دارد، بين كارآفريني با تعهد (0/279=r) رابطه مثبتي اما در حد ضعيف وجود داشت همچنين بين معنويت در كار و تعهد (0/581=r) رابطه مثبت و معني داري در حد متوسط مشاهده شد. بين سطح كارآفريني سازماني در سه استان اختلاف معني داري وجود نداشت (0/05 lt;P). همچنين نتايج نشان داد كه كارآفريني سازماني 7/914-=(0/0001و205)t در جامعه مورد مطالعه در سطح مطلوبي قرار ندارد.