بررسي ميزان بكارگيري مديريت كيفيت جامع ( TQM ) در سازمان با استفاده از رويكرد فازي (مطالعه موردي: شركت آذر دما گستر)

اهميت كيفيت به عنوان يكي از عوامل موثر در فضاي رقابتي عصر حاضر همواره مورد نظر مديران سازمان ها بوده است. امروزه با افزايش پيچيدگي سازمان ها اين موضوع تحت تاثير ساير عوامل قرار مي گيرد بنابراين رويكرد مديريت كيفيت جامع با محوريت كيفيت و بر پايه ابعاد مختلف، موقعيت سازمان را در بلندمدت حفظ مي كند. هدف اين مقاله مطالعه ميزان توجه يك سازمان به مديريت كيفيت جامع است كه براي دست يابي به آن بر اساس ابعاد تعهد مديريت ارشد، تمركز بر مشتري، مديريت كيفي تامين كنندگان، آموزش و توانمندسازي كاركنان، مشاركت كاركنان، مديريت كيفي طراحي، استفاده از كنترل آماري فرايند، استفاده از اطلاعات كيفي در داخل سازمان و الگوبرداري مورد بررسي قرار گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق شركت آذر دما گستر با 100 نفر پرسنل مي باشد كه حجم نمونه بر اساس جدول مورگان، 80 نفر انتخاب شده است. روش تحقيق به صورت ميداني بوده داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شده است كه روايي و پايايي آن مورد سنجش قرار گرفته است. در اين تحقيق به منظور ايجاد انعطاف پذيري در يافته هاي آن از روش فازي استفاده شده است . نتايج حاكي از آن است كه اين سازمان از نظر ميزان توجه به مديريت كيفيت جامع با وضعيت مطلوب خود فاصله دارد.