كشش قيمتي و درآمدي مواد غيرخوراكي در مناطق روستايي ايران

در اين مقاله بااستفاده از داده هاي مخارج خانوار روستايي ايران به بررسي تقاضاي گروه مواد غير خوراكي اعم از لوازم واثاثه منزل، بهداشت ودرمان،حمل ونقل و ارتباطات ،تفريح و سرگرمي و كالاها وخدمات متفرقه پرداخته شده است. داده هاي مورد بررسي مخارج خانوار روستايي از سال 1365 تا 86 است براي تخمين از روش (SUR) در سيستم تقاضاي تقريباً ايده آل AIDS استفاده شده است.نتايج نشان مي دهد كه كشش درآمدي براي گروه لوازم واثاثه منزل، بهداشت ودرمان مثبت و كمتر از يك بودن آنها بيانگر ضروري بودن اين گروه كالاها در سبد مصرفي خانوارها مي باشد و گروه حمل ونقل و ارتباطات، تفريح و تحصيل و سرگرمي، كالاها وخدمات متفرقه نيز مثبت و بزرگتر از يك مي باشد كه بيانگر لوكس بودن كالاهاست و كشش هاي خود قيمتي براي گروه حمل و نقل و ارتباطات منفي و بزرگتر از يك مي باشد كه بيانگر با كشش بودن آن مي باشد اين موضوع بيانگر اينست كه اصلاح الگوي مصرف بااستفاده از اهرم قيمت مي تواند موثر باشد و گروههاي ديگر منفي و كوچكتر از يك بودن آنها بيانگر بي كشش بودن اين گروهها است كه نشاندهنده اعمال مديريت بهينه تقاضا با استفاده از متغيرهايي مثل رشد، فعاليت هاي توليدي و نرخ رشد امكان پذير مي باشد.طبقه بندي D11, C22, R22 :JEL