عملكرد كارآفريني در توسعه اقتصادي اجتماعي كشور، كاستي ها و قابليت هاي آن

گذر از جامعه سنتي به جامعه صنعتي و همچنين تغيير اقتصاد ملي به اقتصاد جهاني، نيازمند راهكارهاي مختلفي، جهت فراهم كردن امكان رشد و توسعه اقتصادي در جامعه ميباشد. ميتوان كارآفريني و خلاقيت را ابزار بسترسازي اين تحول و دگرگوني بنيادين محسوب نمود. دستيابي به توسعه پايدار كه باعث ايجاد جايگاه شايست هاي در اقتصاد جهاني مي شود تنها از طريق اجراي توسعه كارآفريني امكان پذير است. كارآفريني مهمترين منبع نوآوري، اشتغالزايي و توسعه ميباشد. يكي از عواملي كه در كنار كار و سرمايه به عنوان منبع رشد و توسعه اقتصادي مطرح است، وجود كارآفرينان با ويژگيهاي مانند خلاقيت و نوآوري هستند. گسترش روحيه كارآفريني و تربيت و پرورش كارآفرينان در جامعه اثر مطلوبي بر رشد اقتصادي و اجتماعي دارد. چرا كه كارآفرينان با استفاده صحيح از امكانات اقتصادي و خلق فرصتهاي تجاري جديد موجب بهبود عملكرد بنگاه هايي توليدي و خدماتي مي شوند. اين مقاله با بيان مفهوم كارآفريني به درك نياز توسعه و اهميت ورود آن به اجتماع پرداخته و سعي در توصيف نقش كارآفريني در توسعه اقتصادي اجتماعي و ارتقاي توليد ملي و همچنين كاستي ها و قابليت هاي آن در كشور مورد بحث قرار گرفته است.