بررسي شيوه هاي تدريس در دوره هاي آموزش كارآفريني و اثر آن بر توسعه كارآفريني(مطالعه موردي: فراگيران دوره هاي آموزش كارآفريني شهرستان ايلام)

ميزان كارآمدي دوره هاي آموزش كارآفريني را روش هاي تدريس مورد استفاده در اين دوره ها تضمين مي كند. بنابراين تحقيق حاضر با هدف كلي بررسي روش هاي مذكور انجام شده است و جامعه ي آماري آن را فراگيران دوره هاي آموزش كارآفريني شهرستان ايلام تشكيل مي دهند، كه با روش نمونه گيري تصادفي تعداد 120 نفر انتخاب و با استفاده از پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش نشانگر داد كه در اين دوره ها از روش هاي سخنراني و تنظيم طرح كسب و كار استفاده ي بيشتري مي شود و روش هاي: استفاده از وسايل كمك آموزشي، فيلم آموزشي، دعوت از كارآفرينان برتر، استفاده از نقش آفريني و كارگاه آموزشي استفاده اي نمي شود، يا به ميزان خيلي كم استفاده مي شود. همچنين نتايج تحليل رگرسيون حاكي از اين است كه اختلاف معنيداري بين روشهاي آموزش كارآفريني و ايجاد روحيه كارآفرينانه وجود دارد. با توجه به اين كه دليل ناكارآمدي اين دوره ها استفاده از روش هاي سخنراني و طرح كسب و كار مي باشد، پيشنهاد مي شود براي مدرسين دوره هاي آموزش كارآفريني، كارگاه هاي روش تدريس در نظر گرفته شود