اندازه گيري فعاليت سلولازي برخي از قارچ هاي خاكزي در شرايط درون شيشه اي

in vitro cellulase activity of some soil fungi

سلولز فروان ترين بيوپليمر و يكي از مهمترين اجزا ساختاري ديواره سلولي گياهان است. تجزيه بيولوژيك سلولز در خاك نقش مهمي را در جريان چرخه كربن و تغيير كربن تثبيت شده به صورت co2، همچنين توليد محصولات بيولوژيك پايدار و بيوانرژي دارد. با توجه به پتانسيل بالاي قارچ ها در تجزيه سلولز و فراواني آنها در خاك اقدام به اندازه گيري ميزان فعاليت سلولازي آنها شده است. اين آزمايش در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري با استفاده از سه گونه trichoderma، و سه گونه Aspergillus و سه گونه Penicillium و كشت آنها در محيط كاه گندم مخلوط شده با آب صورت گرفت. يك گرم كاه گندم با 50 ميلي ليتر آب مقطر استريل در دماي 121 درجه سانتي گراد به مدت 20 دقيقعه استريل شد. هريك از قارچ ها را با سه تكرار در محيط كاه گندم كشت داده و پس از آن توليد قند حاصل از تجزيه سلولز هر سه روز يك بار به مدت يك ماه توسط دستگاه اسپكتوفتومتري با معرف DNS سنجيده شد. نتايج نشان داد كه در بين سه گونه Trichoderma گونه Trichoderma hamatum و در بين سه گونه Aspergillus گونه Aspergillus terreus و در بين سه گونه Penicillium گونه Penicillium citrinum بيشترين فعاليت سلولازي را داشتند و در بين نه گونه آزمايش شده قارچ Aspergillus terreus بيشترين ميزان فعاليت سولازي را دارا بود. لذا ميتوان از قارچ هاي نام برده در تسريع تجزيه پسماند هاي كشاورزي به خصوص كاه و كلش گندم كه يك محصول جانبي از كشت و كار است استفاده كرد. تكثير مايه تلقيح قارچهاي فعال در تجزيه سلولز و افزودن آن به بقاياي گياهي مي تواند بازگشت بقاياي گياهي را به طبيعت تسريع كرده و بر روي ميكروارگانيسم هاي اطراف ريشه كه از مواد حاصل از تجزيه براي رشد استفاده مي كنند تاثير گذار باشد.

Cellulose is the most abundant biopolymer and one of the structural components of the plant cell wall. Biological decomposition of cellulose has an important role in the carbon cycle, changing stabilized carbon to co2 and in generation of sustainable biological products and bioenergy in the soil. Considering high potential of fungi in decomposing cellulose and the frequency of them in soil, an attempt was made to measure their cellulase activity. The experiment was conducted in Sari Agricultural and Natural Resources Sciences University using tree Trichoderma spp., three Aspergillus spp. and three Penicillium spp. and inoculated them in to the wheat straw mixed with water (1gr wheat straw with 50 ml water were sterilized in 1210c for 20 minutes). With tree replications each fungus was inoculated in wheat straw and every three days for a month sugar production from the decomposition of cellulose was measured by spectrophotometry with DNS reagent. The results showed Trichoderma hamatum in the three Trichoderma spp., Aspergillus terreus in the three Aspergillus spp. and Penicillium citrinum in the three Penicillium spp. had most cellulase activities. Among all tested fungi Aspergillus terreus had the most cellulase activity of all. Therefore, the aforementioned fungi can be used to accelerate the decomposition of agricultural remains especially wheat straw which is a byproduct of plantation. Proliferation of cellulose decomposing fungi and their addition to the plant debris cause the decomposition of the plant remains and affects the population of microorganisms around the root that can use decomposed materials for growth.