درختان خرمندي و ليلكي، به عنوان دو ميزبان جديد براي قارچ عسلي در ايران

قارچ آرميلاريا Armillaria mellea (Vahl) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 134 (1871) معروف به قارچ عسلي از قاچ هاي ماكروسكوپي چوب زي و عامل پوسيدگي ريشه گياهان چوبي چندساله هستند كه تاكنون بر روي درختان مختلف جنگل از جمله افرا (Acer sp.)، توسكا (Alnus sp.)، گيلاس وحشي (Cerasus avium)، راش (Fagus oreintalis)، گردو (Juglans regia)، انجيلي (Parrotia persica)، انجير (Ficus carica)، بلندمازو (Quercus castaneifolia)، اوري (Quercus macranthera)، ممرز (Carpinus betulus)، فندق (Corylus avellana)، وليك (Crataegus sp.)، و نيز درختان مركبات گزارش شده است كه بصورت دسته هايي با تعداد 4- 50 تائي ديده شده است و گاهي تا بيش از 100 كلاهك در اطرف يك درخت مشاهده مي شود. بعد از عمليات جنگل گردشي و آماربرداري 100 درصد در جنگل بابل در فصل پاييز، اقدام به جمع آوري قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي شد. پس از جمع آوري قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي و خشك نمودن آنها، جهت از بين بردن آلودگي هاي قارچي، حشرات و كنه‌هاي پارازيت، نمونه هاي قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي خشك شده، به مدت حداقل دو هفته در فريزر، در دماي و درون پاكت هاي كاغذي قرار داده شدند. پس از خارج نمودن نمونه ها از فريزر، نمونه هاي قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي خشك شده جهت انتقال و نگهداري در كيسه هاي نايلوني زيپ دار گذاشته شدند. شناسايي قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي با استفاده از منابع و كليدهاي استاندارد انجام گرديد. قارچ آرميلاريا بر روي درختان خرمندي (Diospyros lotus) و ليلكي ((Gleditschia caspica Desf 1809 تشخيص داده شد كه مشخصات آن بصورت زير است: اندازه كلاهك 13-3 سانتي متر قطر، در ابتداي رشد محدب، توسط پرده اي از حاشيه كلاهك تا ساقه كاملا مسدود شده، بقاياي پرده بصورت حلقه، سطح رويي داراي پوسته هايي ظريف و به رنگ زرد تيره، در اواخر رشد حاشيه چين خورده، در قسمت وسط برآمده به رنگ تيره گاهي مايل به قهوه اي، بافت ترد و شكننده مي باشد. تيغه ها نسبت بهم فشرده، به سمت ساقه كشيده، در ابتداي رشد مايل به سفيد، سپس قرمز مايل به قهوه اي مي گردد. نقش اسپور سفيد رنگ، بازيديوسپورها شفاف، تخم مرغي شكل، صاف، اندازه 8-6 × 10-7 ميكرون، يك لايه، غير آميلوئيد، بازيديا چهار اسپوره مي باشد. اندازه پايه 12- 5 سانتي متر بلندي و 5/1-5/0 سانتي متر قطر، در قسمت بالا رنگ پريده، در نقاط ديگر زرد مايل به قهوه اي، داراي حلقه به رنگ زرد مايل به سفيد بافتي سفيد رنگ و توپر دارد. قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي و عامل پوسيدگي آرميلاريا (Armillaria mellea) براي اولين بار در جنگل بابل، از روي درختان خرمندي و ليلكي گزارش مي شود