جذب زيستي جيوه توسط مخمر رودوترولا تورلوئيدس سويه ي IR-1395

Biosorption of Mercury by Rhodotorula toruloides strain IR-1395

يكي از راه هاي مؤثر در پالايش زيستي آبهاي آلوده و حذف فلزات سنگين از پساب ها، جذب زيستي توسط زيست تودۀ ميكروارگانيسم ها است. جذب زيستي به دليل كاهش هزينه ها و بازده بالا، بسيار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي توانايي مخمر رودوترولا تورلوئيدس سويه يIR-1395 (مقاوم اسيد) در پاكسازي آلاينده ي جيوه از پساب هاي صنعتي و معدني است. طي اين بررسي مخمر بر روي محيط كشت صنعتي ارزان قيمت كشت داده شد و زيست تودۀ حاصل در شرايط مختلف و غلظت هاي متفاوت با محلول كلريد جيوه مجاورسازي شد و پس از آن مقادير جيوۀ برجاي مانده به روش طيف سنجي جرمي ICP (Inductively coupled plasma mass spectrometry ) اندازه گيري شد. همچنين به روش سنجش ميكروسكوپ الكتروني SEM مجهز به آناليز اشعۀ ايكس ميزان جيوه جذب شده در سلول هاي مخمر سنجش شد و جيوۀ باقي مانده در محيط اندازه گيري شد. نتايج ICP نشان دهنده جذب زيستي به ميزان mg Hg/gdw 22 بود. سرعت جذب ثبت شده بسيار بالا بوده و اين ميزان جذب در مدت 10 دقيقه حاصل شد و در مدت 180 دقيقه هيچ گونه واكنش رهايش جيوه از زيست توده مشاهده نگرديد، كه نشانگر اتصال و پيوند محكم ميان ليگاند جيوه و گيرنده هاي مخمري است. لذا بنظر مي رسد كه امكان استفاده از مخمر رودوترولا تورلوئيدس به عنوان عامل زيستي حذف كنندۀ جيوه فراهم باشد.

Biosorption, by microbial biomass, is one of the effective approaches in bioremediation of wastewaters polluted to heavy metals. Biosorption procedures are very much attractive for the low cost and their high efficiency.The goal of the present research is evaluation of the heavy metal (Hg) scavenging capability of an acid resistant yeast strain of Rhodotorula toruloides from mining and industrial wastewaters. In this study, the yeast cells were cultivated on low cost technical culture media and the related biomass was exposed to mercuric chloride solutions using different concentrations. The remaining Hg (II) was measured using ICP (Inductively coupled plasma mass spectrometry). Furthermore, using Scanning Electron Microscopy (SEM) with Energy Dispersive X-Ray revealed the mercury absorbed on the yeast cells. The amount of sorption was measured as 22 mg Hg/ gdw. The accelerated sorption was occurred within 10 min and no further release of Hg (II) ions was observed within the next 180 min. The result indicates the presence of irreversible connection between the mercury ligand and the receptors on the surface of the yeast cells. Thus, it seems possible to use the yeast strain as an effective removal agent against mercury.