رابطه سبك تفكر و رويكرد يادگيري با پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي

The Relationship between Thinking Style and Learning Approach with Electronic Learning Educational Achievement

اين پژوهش با عنوان بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر و رويكرد‌هاي يادگيري با پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي در دانشگاه پيام نور نجف آباد به انجام رسيده است. هدف از اين پژوهش ، بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر قانون‌گذار، اجرايي و قضايي با رويكرد‌هاي عميق و سطحي بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان در يادگيري الكترونيكي بود. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه پيام نور نجف آباد در نيمسال اول 96/ 1395 است كه طبق آمار بدست آمده حدود 3000 نفر مي باشند. انتخاب آزمودني‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي در دسترس صورت گرفت و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان به 341 نفر بالغ ، و سپس به بررسي 262 پرسش نامه پاسخ داده شده پرداخته شد.براي گردآوري داده‌ها از دو پرسشنامه سبك تفكراسترنبرگ- واگنر (1991)و پرسشنامه رويكرد يادگيري يا فرآيند مطالعه استفاده شده است. يافته هاي بدست آمده حاكي از اين است كه بين تفكر قانون‌گذار و پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي همبستگي مثبت 75 /0 وجود دارد. همچنين وجود همبستگي مثبت73/ 0 بين تفكر قضايي و پيشرفت تحصيلي يادگيري و وجود رابطه منفي معنا دار با ضريب همبستگي بين اين دو متغير 69 /0- بين سبك تفكر اجرايي دانشجويان با پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي مشاهده شددر خصوص رابطه بين رويكرد عميق و پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي، نتايج حاصل از اجراي ضريب همبستگي نشان داد كه بين اين دو متغير ضريب همبستگي 74 /0 بيانگر رابطه مثبت و معنا دار است. رابطه بين رويكرد سطحي و پيشرفت تحصيلي نيز بيانگر ضريب همبستگي 79/ 0- و رابطه منفي و معني‌دار است. با توجه به نتايج اين ، پژوهش حاضر به اين نتيجه دست يافت كه بين رويكرد عميق و سطحي با پيشرفت تحصيلي يادگيري الكترونيكي رابطه معنا دار وجود دارد.