توسعه سرمايه هاي فكري و رابطه آن با اجراي مديريت دانش در آجا

دانش به عنوان منبع اصلي سازمان ها تلقي شده و به عنوان يك سرمايه مطرح است، انتقال، خلق و بكارگيري دانش باعث توسعه سرمايه هاي فكري مي شود. اين مطالعه، به بررسي توسعه سرمايه هاي فكري و رابطه آن با اجراي مديريت دانش مي پردازد. نوع پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه افسران رسمي داراي مدرك كارشناسي و بالاتر در ستاد آجا تشكيل مي دهد. حجم نمونه آماري بر اساس فرمول كوكران، 70 نفر به صورت تصادفي تعيين گرديدند. براي گردآوري داده ها در اين پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد مديريت دانش فونگ و چوي(2009) و پرسشنامه استاندارد سرمايه فكري بونتيس(2000) استفاده شده است. پايايي سوالات با استفاده از فرمول آلفاي كرانباخ براي مديريت دانش و سرمايه فكري به ترتيب 84 /0 و 95 /0 مورد سنجش و تاييد قرارگرفت. پس از بررسي وضعيت تقارن داده ها با استفاده از آزمون كولموگوروف- اسميرنوف و آزمون همبستگي اسپيرمن ، فرضيه هاي تحقيق و ميزان همبستگي بين متغيرها با استفاده از نرم افزار SPSS18 مورد آزمون قرار گرفت . نتايج حاكي نشان داد كه بين مديريت دانش و سرمايه فكري و مولفه هاي آن (سرمايه انساني، سرمايه ساختاري و سرمايه رابطه اي) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه سرمايه ساختاري داراي بالاترين ضريب همبستگي و سرمايه رابطه اي كمترين ضريب همبستگي را داشته اند.