توانمندسازي كاركنان و رضايت شغلي

منابع انساني اساس ثروت واقعي يك سازمان را تشكيل مي دهد . توانمندسازي كاركنان روش نويني براي بقاي سازمانهاي پيشرو در محيط رقابتي و هم چنين يكي از ابزارهاي موثر براي افزايش بهره وري كاركنان و استفاده بهينه از ظرفيت ها و توانايي هاي فردي و گروهي آنها در راستاي اهداف سازماني است. اكثر مديران تصور مي كنند با مفهوم توانمندسازي آشنا هستند درحالي كه فقط تعداد محدودي از آنان با مفهوم و كاربردش آشنايي دارند. توانمندسازي يعني قبل از آنكه به كاركنان بگوئيد چه كار كنند مي توانند به خوبي وظايفشان را انجام دهند. كاركنان توانمند قادرند راه حلهاي مناسب براي حل مشكلات پيدا كنند. توانمندسازي كاركنان يك ابزار ضروري مديريتي است كه مي توان درجهت هدايت منابع انساني به منظور افزايش بهره‌وري مورد استفاده قرار داد. هدف از اين مقاله بررسي مفهوم و سير تكاملي مفهوم سازي توانمند سازي و ارائه استراتژي هاي گوناگون در اين زمينه است.در اين مقاله با رويكردي كاربردي به مفهوم توانمندسازي كاركنان و عوامل موثر بر توانمندسازي آنها پرداخته شده است. در ادامه به اهميت و ضرورت توانمندسازي كاركنان در سازمان ها و ويژگي هاي سازمان ها و كاركنان توانمند اشاره و دستاوردهاي حاصل از اجراي توانمندسازي در سازمان ها و موانع موجود جهت اجراي توانمندسازي پرداخته شده است. درنهايت ارتباط آن با رضايت شغلي بررسي شده و پيشنهاداتي در اين خصوص نيز مطرح شده است.