بررسي هستي شناسي واقعيت مجازي و تبين ابعاد آن در شكل گيري فضاي پاك مجازي

Explaining Ontological dimensions of virtual real effect on safe cyber

با نگاهي به شرايط زيستي، ويژگي هاي رواني و ماهيت وجودي انسان به عنوان تنها موجود بهره مند از قوه تفكر، تعقل و قدرت انتخاب در مي يابيم كه اساسا مسير رشد و پرورش انسان در ابعاد جسمي، فردي، اجتماعي، عقلاني در گرو تعامل وي با ساير همنوعان و متاثر از عوامل محيطي مندرج در محيط زندگي وي مي باشد. نكته حائز اهميت اين است كه اقدامات تفكري نهادهاي خانواده ، نظام تعليم و تفكر و محيط زندگي اجتماعي در زندگي انسان ريشه در باورها وديدگاه هاي هستي شناسي، ارزش شناسي و معرفت شناسي دارد. لذا يكي از دغدغه هاي متفكرين جامعه مطالعه و بررسي عوامل موثر در شكل گيري، تثبيت، تغيير، افول و حتي فروپاشي نظام هستي شناسي،ارزش شناسي معرفت شناسي انسان در عرصه زندگي فردي و اجتماعي مي باشند كه اين عوامل در بستر خانواده، مدرسه،گروه هاي اجتماعي كوچك و بزرگ بروز و ظهور پيدا مي نمايند. برهمين اساس در جوامع ديني، چون دين و مباني معرفتي آن نظام هستي شناسي، ارزش شناسي و انسان شناسي را تشكيل مي دهد و فرايند تفكر ديني به عنوان محور اصلي آموزش ديدگاه هاي انسان شناختي و هستي شناسي و ارزش شناسي جامعه به شمار مي رود ، مطالعه و بررسي پيرامون عوامل و شرايط تاثيرگذار بر انسان از بعد سلبي و ايجابي از اهميت ويژه اي برخوردار مي شود. به اين معنا كه مطالعه و بررسي پيرامون شرايط، عوامل و بسترهاي تسهيل كننده فراگيري،پذيرش و پايبندي به آموزه هاي ديني و شرايط و عوامل خنثي كننده اثرگذاري آموزه هاي ديني برمخاطبان يكي از دغدغه هاي اصلي انديشمندان به شمار مي رود. با بروز پديده اي به نام واقعيت مجازي به عنوان يكي از بسترهاي تسهيل دهنده و محدود كننده فراگرد تفكري زندگي انسان ، تبيين مباني شكل گيري فضاي مجازي و ابعاد و ويژگي هاي آن، آثار ايجابي و سلبي آن را در شكل گيري فضاي پاك مجازي از اهيمت ويژه اي برخوردار است . لذا در اين مقاله با تبيين ابعاد اصلي واقعيت مجازي كه متشكل از معني، جهت وحركت مي باشد ابعاد اين واقعيت را درمقايسه باو واقعيت بيروني از جنبه هاي حضور، زمان، مكان، تعامل، تبادل،جذابيت، حريم شخصي، ابررسانايي به عنوان عوامل اثرگذار بر شكل گيري فضاي پاك مجازي مورد بررسي و تحليل قرار داده است و به تبيين نقش هريك از اين عوامل در تسهيل يا محدوديت شكل گيري فضاي پاك مجازي پرداخته است.