بررسي موانع شركت نابينايان در فعاليت‌هاي ورزشي و اماكن تفريحي

توسعه ورزش در يك جامعه مي‌تواند دستيابي به جامعه سالم را امكان پذير سازد. بي‌ترديد ورزش و فعاليت بدني عاملي است كه نابينايان را به سطح جامعه مي‌كشاند و آنان را در انجام فعاليت‌ها مستقل مي‌سازد. هدف از مطالعه حاضر بررسي بررسي موانع حضور نابينايان در اماكن تفريحي و ورزشي بود. فعاليت‌هاي ورزشي منظم، محركي قوي براي به حركت درآوردن نابينايان در جريان زندگي عادي محسوب مي‌شود، تا جايي كه از حد سرگرمي فراتر رفته و نقش درمان‌كننده و پيشگيري‌كننده از عوارض معلوليت را بر عهده دارد. مطالعات نشان مي‌دهد، عوامل اجتماعي و اقتصادي، سطح زندگي، فاكتورهاي محيطي و متغيرهاي روانشناختي با فعاليت بدني در ارتباط هستند. اماكن ورزشي و فضاي شهري از مهمترين بخش‌هاي يك جامعه شهري محسوب مي‌شوند. بررسي وضعيت نحوه طراحي اماكن و تاسيسات ورزشي در ايران نشان مي‌دهد كه توجه چنداني به رفاه حال نابينايان در اين فضاها نشده و پيش بيني مطلوبي جهت چگونگي وضعيت فعاليت بدني آنها در بستر مكانهاي ورزشي به خوبي صورت نگرفته است. لزوم توجه به اين امر و ساير موارد از ضروريات جامعه امروز است.