بررسي حمايت اجتماعي ادراك شده و تاب آوري نابينايان

انسان موجودي اجتماعي است. او در اجتماع، به واسطهي حضور و ارتباط هاي گوناگون، داشتن حامي و كاهش احساسات تنهايي، مي تواند بسياري از فشارهاي زندگي اش را تخفيف ببخشد و بنابراين به حمايتي كه از سمت اجتماع باشد، نياز دارد. نابينايان به عنوان قشري آسيب پذير از جامعه نيازمند توجه ويژه هستند و حمايت اجتماعي آن ها مي تواند در پيشگيري اوليه، ثانويه و ثالث آنها مهم باشد. با توجه به اثرات مثبت حمايت اجتماعي ادراك شده و تاب آوري بر انطباق مثبت نابينايان در شرايط مشكل، هدف از نگارش اين پژوهش بررسي حمايت اجتماعي ادراك شده و تاب آوري نابينايان بوده است. بدين منظور از روش مطالعهي كتابخانه اي و بررسي مقالات استفاده شد. نتايج حاكي از آن بود كه حمايت اجتماعي ادراك شده و تاب آوري گام مهمي در برنامه هاي جامع آموزشي و توانبخشي، سازش يافتگي اجتماعي و بهداشت روان نابينايان است. بسياري از افراد نابينا در رويارويي با مسايل زندگي فاقد توانايي ها و مهارت هاي لازم و اساسي هستند و همين امر آنها را در مقابله با مشكلات زندگي روزمره آسيب پذير نموده است. بنابراين با برگزاري جلسات آموزش در مورد مهارت هاي زندگي و نيز فراهم كردن زمينه حضور فعال اين افراد در سطح اجتماع، مي توان تاب آوري نابينايان را ارتقاء بخشيد.