بررسي عددي و شناسايي ناحيه تشكيل مفصل خميري در يك سازه بتن مسلح با در نظر گرفتن پارامترهاي موثر بر آن

تحليل‌هاي غير خطي مي‌توانند با شبيه‌سازي كل اجزا به صورت كامل و با استفاده از منحني رفتار دقيق مصالح انجام شوند. اما با توجه به ابزار و تكنيك‌هاي محاسباتي امروزي اين امر در كاربرد‌هاي تجاري و عمده بسيار زمان بر و هزينه‌زا مي‌باشد. استفاده از مفاصل خميري كه رفتار غير خطي اجزا را به يك نقطه اختصاص مي‌دهند، امروزه پر استفاده‌ترين روش براي مدل‌سازي غير خطي سازه‌ها مي‌باشد كه انجام اين فرايند را امكان پذير و توجيه پذير مي نمايد. از جمله مسائل مهمي كه همواره در مورد مفاصل خميري مورد توجه مي باشد، مسئله محل قرارگيري يا طول مفاصل خميري و ديگري تاثير عواملي همانند شرايط قرارگيري اجزا درون سازه، تاثير اجزا‌هاي جانبي و نحوه توزيع نيرو درون سازه بر روي محل تشكيل مفاصل خميري مي-باشد. در پژوهش حاضر، هدف بررسي محل تشكيل مفاصل خميري در اجزا هاي يك سازه بتن مسلح و همچنين تاثير تغيير ارتفاع و تغيير شكل پذيري مورد نياز بر روي محل تشكيل مفاصل خميري مي باشد. بدين منظور اجزا‌هاي دو سازه 5 و 10 طبقه بتن مسلح در شرايط شكل‌پذيري متوسط و ويژه تحت تحليل طيفي خطي و تحليل استاتيكي بار افزون غير خطي در نرم افزار بسيار پركاربرد و مرسوم ETABS مدل سازي شده است تا تاثير تغيير الگوي بارگذاري، تغيير در ارتفاع و تغيير ميزان شكل‌پذيري مورد انتظار سازه بر ناحيه تشكيل مفصل خميري اجزا‌هاي سازه مورد بررسي قرار گيرد. نتايج حاصل شده نشان مي‌دهد كه در مورد تيرها، بيشترين تاثير را بر الگوي تشكيل مفاصل خميري مثبت يا منفي بودن لنگر در كنار شرايط مرزي دارند و عموما الگوي تشكيل اين مفاصل در طبقات آخر و اول تمامي سازه‌ها با ساير طبقات متفاوت است. همچنين مشاهده مي‌شود كه تاثير تغيير تعداد طبقات بيشتر از تاثير تغيير در ميزان شكل پذيري مجاز مي‌باشد. در مورد ستون‌ها نيز مشاهده شد كه تقريبا تمامي سازه هاي نسبتا يكسان عمل كرده و بيشترين تغيير در زمان تغيير تعداد طبقات مشاهده مي‌شود.