بررسي تاثيرجايگزيني قسمتي از مواد افزودني معدني با پودر شيشه بر خواص مكانيكي وكارايي بتن خودتراكم(SCC)

بتن خودتراكم از جمله عوامل مهم پيشرفت در تكنولوژي بتن به‌شمار مي‌رود و در سالهاي اخير استفاده از آن به ميزان چشمگيري افزايش يافته است. رواني و كارايي بالا و همچنين عدم نياز به هرگونه لرزاندن مكانيكي جهت تراكم ، عامل اصلي محبوبيت اين نوع بتن مي‌باشد. از سوي ديگر در عصر حاضر، وجود مواد زايد حاصل از فرايندهاي مختلف فيزيكي و شيميايي، يكي از معضلات مهم كشورهاي صنعتي و درحال توسعه مي باشد. بطري شيشه‌اي كه امروز دور انداخته مي‌شود تا ۱۰۰۰ سال ديگر هم به صورت زباله در روي زمين قرار دارد. براي توليد شيشه بايد مقدار زيادي شن و ماسه از زمين استخراج شود كه اين كار مستلزم صرف مقدار زيادي انرژي و آب است. به همين دليل بازيافت شيشه وجايگزيني آن به عنوان يكي از مهمترين چالش هاي عصر حاضر مي باشد. دراين تحقيق آزمايشگاهي باجايگزيني پودرشيشه با مواد افزودني معدني با درصدهاي 50،30 و70 نمونه ي مبنا ،تاثير آن را برروي خواص بتن تازه خود تراكم و همچنين خصوصيات مقاومت (هفت و بيست و هشت روزه ) بتن خود تراكم سخت شده را مورد بررسي قرار مي دهيم. در اين پژوهش براي اندازه گيري رواني و كارايي بتن تازه، قيف V، جعبه L و آزمايشهاي جريان اسلامپ در همه طرح ها مورد سنجش قرار ميگيرند. براي بررسي مقاومت فشاري 7و 28 روزه سه نمونه مكعبي به ابعاد (10*10 ) سانتيمتر براي هر طرح ساخته و تحت آزمايش قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه با جايگزيني پودر شيشه تا 30 درصد شاهد افزايش89 درصدي مقاومت 28 روزه و در نسبت هاي 50 و70 درصد شاهد كاهش مقاومت 28 روزه نمونه ها نسبت به مقاومت طرح مبنا مي باشيم.