ارزيابي روش هاي پايش سلامت و شناسايي خرابي در سازه هاي بتني

آسيب هاي سازه اي موجب تغييرات نامطلوب در كارايي سازه مي گردند. بنابراين استفاده از روش هايي براي شناسايي خرابي مورد نياز مي باشد. نظارت بر سلامت سازه ها و تشخيص آسيب هاي آن در مراحل اوليه يكي از موضوعات مورد توجه هميشگي بوده است. امروزه، تحقيقات بر روي روش هاي عيب يابي سازه ها بر پايه تحليل ديناميكي، بسيار گسترش يافته است زيرا از اين روش ها مي توان به عنوان روش هاي بررسي دائمي و به هنگام سازه ها استفاده كرد و از به وجود آمدن آسيب هاي بيشتر در سازه ها جلوگيري نمود. زماني كه سازه دچار آسيب مي شود، به دليل كاهش سختي، ويژگي هاي استاتيكي و ديناميكي سازه تغيير مي كند كه با در نظر گرفتن نحوه اين تغييرات مي توان مكان و شدت خرابي را در سازه شناسايي كرد و پيش از خسارات جدي تر يا تخريب به تعمير و تقويت محل آسيب ديده پرداخت. در نتيجه سيستم هاي شناسايي و تعيين خرابي مي توانند نقش بسيار مهمي را در ايمن سازي و بهسازي سازه ها و جلوگيري از بوجود آمدن خسارات مالي و جاني ناشي از فروريختن سازه ها ايفا نمايند. روش هاي ديناميكي شناسايي آسيب بر پايه تغيير در ويژگي هاي ديناميكي سازه گسترش يافته و بصورت هاي مختلف مانند روش هاي مبتني بر مشخصات مودال، روش هاي هوش مصنوعي و روش هاي پردازش سيگنال به شناسايي آسيب مي‏پردازند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي و ارزيابي روش ها والگوريتم هاي موجود براي تشخيص خرابي سازه ها مي باشد كه در سال هاي اخير مطرح شده اند. همچنين مطالبي در خصوص توجه به مبحث پايش سلامت سازه و انواع روش هاي پايش سلامت سازه مطرح شده است.