بررسي تأثير مهاربازويي بر رفتار ساختمان هاي بلند مرتبه قاب-ديوار داراي كلاهك،

در سازه هاي قاب-ديوار، مقاومت در برابر بارهاي جانبي توسط تركيب ديوارهاي برشي و قاب هاي خمشي تأمين مي شود. يكي از ايرادات اين سيستم دوگانه، كاهش تأثيرگذاري و حتي تأثير منفي ديوار برشي در طبقات فوقاني مي باشد. يكي از سيستم هايي كه براي اصلاح اين نقيصه مناسب است، سيستم مهاربازويي است. اين سيستم، عمق مؤثر سازه را در هنگام خمش طره اي، با ايجاد كوپل نيروي محوري در ستون ها افزايش مي دهد. مهاربازويي عموماً در طبقات مياني ساختمان قرار داده مي شود. ليكن امكان ايجاد آن در بالاترين طبقه ساختمان نيز وجود دارد، در اين حالت آن را كلاهك مي نامند. از آنجايي كه ايجاد مهاربازويي محدوديت هاي معماري زيادي را ايجاد مي كند، استفاده از مهاربازويي در بام (كلاهك)، باعث اجتناب از اين مشكل مي شود. در ساختمان هاي با ارتفاع زياد، استفاده از كلاهك به تنهايي تأثير زيادي نخواهد داشت، لذا با توجه به تداول سيستم قاب-ديوار در ساختمان هاي بلند مرتبه، اين پژوهش به تأثير مهاربازويي و كلاهك بر سختي جانبي، توزيع نيروي جانبي بين قاب و ديوار و نيروهاي داخلي در ديوار و ستون هاي ساختمان 40 طبقه پرداخته است. بررسي حاضر نشان داد كه در صورت استفاده از كلاهك، تغيير مكان جانبي بام به 87 درصد نمونه مرجع كاهش مي يابد. استفاده از مهاربازويي در طبقه 20 به جاي كلاهك باعث مي شود كه جابه جايي به 69 درصد نمونه مرجع كاهش يابد و استفاده توأمان از كلاهك و مهاربازويي باعث كاهش جابه جايي بام به 60 درصد جابه جايي نمونه مرجع مي رسد. در صورت استفاده از كلاهك تنها، مهار تنها و تركيب مهار و كلاهك سهم برش ديوار نسبت به مدل اوليه به ترتيب 26، 39 و 57 درصد افزايش مي يابد. با استفاده از اين سيستم، گشتاور حداكثر در ديوارها 60 درصد كاهش مي يابد.