بررسي اثر فشار منافذ مويينه بر جمع شدگي خميري مخلوط هاي بتني حاوي ميكروسيليس و متاكائولين و ارتباط آن با مقاومت كششي سنين اوليه

ترك خوردگي ناشي از جمع شدگي خميري در اعضا بتني كه نسبت سطح به حجم بالايي دارند رخ مي دهد. اين تركها در ساعات اوليه پس از بتن ريزي به علت تبخير آب از سطح بتن قبل از سخت شدن بتن ايجاد مي شود. هدف اين تحقيق بررسي ارتباط رشد فشار منافذ مويينه، مقاومت كششي در سنين اوليه بتن و كرنش ناشي از جمع شدگي خميري مي باشد. در اين رابطه دستگاه اندازه گيري فشار منافذ مويينه براي اولين بار در كشور ساخته شد و ثبت اختراع گرديد. آزمايش در محيطي با نرخ ثابت تبخير 0.7كيلوگرم بر مترمربع بر ساعت انجام شده است. هشت نمونه بتن در دو دسته معمولي و خودتراكم شامل نمونه بدون مواد جايگزين سيمان و نمونه هاي حاوي مواد پوزولاني از قبيل ميكرو سيليس و متاكائولين مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه در هر دو دسته بتن ارتباط مناسبي ميان فشار منافذ مويينه و كرنش جمع شدگي خميري وجود ندارد و اين موضوع قابل برداشت مي باشد كه ساير پارامترها از قبيل رشد مقاومت كششي مي تواند نقش مهمي در حالت خميري بتن ايفا كند. البته ميان زمان شروع جمع شدگي و شروع منفي شدن فشار مويينه ارتباط مناسبي براي نمامي نمونه ها برقرار مي باشد. نتايج همچنين بيانگر تاثير مثبت مقاومت كششي سنين اوليه بتن در كنترل ترك هاي خميري مي باشد. بر خلاف نمونه¬ي مرجع، در بتن هاي خودتراكم حاوي ميكروسيليس و متاكائولين هيچ گونه ترك خوردگي مشاهده نشده است. اين در حاليست كه فشار منافذ مويينه در نمونه هاي حاوي مواد جايگزين سيماني در مقايسه با نمونه مرجع بيشتر است.