بررسي و مقايسه ي روش هاي آببندي مخازن سدهاي استان گلستان (با تاكيد بر استفاده از ژئوسنتتيك ها)

اخيرا با رشد جمعيت و كمبود منابع آب هاي شيرين، به جهت ذخيره ي بيشتر و استفاده بهينه از آبهاي شيرين موجود، احداث سدهاي مخزني افزايش يافته است. درصد بالايي از اين سدها به دليل در دسترس بودن مصالح و دوام طولاني از نوع خاكي ساخته مي شوند. با همه اهميت سدهاي مخزني در جوامع بشري، اين سازه هاي بزرگ آبي خطر شكست را به دنبال دارند و شكست اين سدها و جاري شدن سيل از آنها، تلفات جاني و مالي بسيار در مناطق پايين دست سد ايجاد مي كند. عوامل مختلفي باعث ايجاد شكست در سدهاي خاكي مي شوند كه از آن ميان مي توان روگذري، رگاب، نشت داخلي، لغزش، شكاف، واژگوني و زلزله را نام برد ژئوممبرين يكي از محصولات ژئوسنتتيك ها بوده كه به دليل دارا بودن مزاياي فراوان از جمله نفوذ پذيري كم، سرعت نصب و مقاومت كششي بالا، ميتواند به عنوان المان آببند جايگزين برخي از مصالح طبيعي موجود در سدهاي خاكي شود. در اين تحقيق ضمن بررسي راه هاي متداول آببندي مخازن سد ها، نسبت به پيشنهاد مصالح ژئوسنتتيك مرتبط، براي جايگزيني با مصالح موجود اقدام شد. همچنين با استفاده از نرم افزار Geostudio و به كار گيري مدل موهر-كولمب، تحليل عددي ژئوممبرين در جايگزيني هسته ي رسي انجام شد. نتايج تحليل هاي عددي نشان داد، هنگامي كه از ژئوممبرين به عنوان المان آببند استفاده شود، ميزان تراوش از بدنه ي سد در مقايسه با هسته ي رسي كاهش چشمگيري مي يابد و ضريب اطمينان نيز افزايش مي يابد.