بررسي تاثير ميراگرهاي خمشي-برشي بر شكل پذيري سازه هاي فولادي با استفاده از روش المان محدود

يكي از شيوه هاي نوين كنترل ارتعاشات لرزه اي در سازه ها، بكارگيري ابزارهاي مستهلك كننده انرژي به ويژه ميراگرهاي فلزي مي باشد. پژوهش حاضر به بررسي تاثير يكي از اين ابزار به نام ميراگر خمشي-برشي بر ميزان شكل-پذيري قاب هاي فولادي پرداخته است. كليه تحليل ها با استفاده از روش اجزاء محدود و نرم افزار آباكوس انجام گرفته و نوع تحليل نيز استاتيكي غيرخطي بوده است. نتايج تحليل مدل ها نشان داد با استفاده از ميراگرهاي خمشي-برشي مي توان شكل پذيري قاب هاي فولادي را افزايش داد. بر اساس نتايج بدست آمده، بهترين محل قرارگيري ميراگر، قسمت هاي ابتدايي و انتهايي تير بوده و با افزايش طول دهانه و طول ميراگر، مقادير شكل پذيري افزايش مي يابند.