تدوين اصول طراحي فضاهاي اقامتي سالمندان با هدف ارتقاء كيفيت زندگي در سالمندان

پرداختن به مسائل سالمندان و كيفيت زندگي سالمندان، باتوجه به صنعتي شدن جوامع و تبعات اقتصادي و فرهنگي و اخلاقي آن بيش از پيش بايد مورد توجه قرار گيرد. در اين راستا به نظر مي رسد تلاش در جهت سر زندگي سالمندان در فضاهاي عمومي مي تواند يكي از عوامل دستيابي به اهداف متعالي سالمندي موفق باشد. اين مهم، از طريق فراهم آوردن امكان مشاركت، فعاليت و برقراري تعاملات اجتماعي سالمندان با همسالان و ديگر گروه هاي سني و اجتماعي در فضاهاي عمومي به وجود مي آيد و مي تواند راهكاري مناسب جهت كاهش مشكلات سالمندي و پاسخي مطلوب به مسائل آنان باشد. از اين رو پژوهش حاضر كوششي است با هدف تدوين اصول طراحي فضاهاي اقامتي سالمندان با هدف ارتقاء كيفيت زندگي در سالمندان. با شناخت متغير هاي رفتارشناسي و روانشناسي سالمندان و بررسي روابط متقابل مكان و محيط با روان و رفتار سالمندان مي توان اصولي براي طراحي مناسب بدست آورد. مانند؛ تامين بهداشت رواني و ايجاد فضاي آرام و به دور از تنش كه مي تواند سالمندان را به ادامه زندگي تشويق كند و از آنان عناصري زنده، پويا و خودجوش را ايجاد كند. فراهم آمدن شرايط آسايش، امنيت، محافظت، سهولت دسترسي و ايجاد فرصت هايي براي ملاقات ديگران از اهميت زيادي برخوردار است. همچنين با دستيابي به محيط مطلوب احساس خود مختاري، استقلال و مفيد بودن را در آنان مي توان تقويت كرد، كه براي رسيدن به اين اهداف در نظر داشتن اصول طراحي ضروري است.