فضاي پوياي كودكان راهي به سوي افزايش خلاقيت

كودكان سرمايه هاي با ارزش هركشوري مي باشند كه مي توان با آموزش مناسب در فضاهاي مطلوب اين سرمايه هارا حفظ نمود. شناخت روانشناسي كودك و آگاهي از نيازهاي روحي و جسمي او مي تواند دردستيابي به طراحي فضاهاي پوياي كودكان موثر باشد. با شناخت جنبه هاي روانشناسانه كودكان از جمله حفظ آرامش و افزايش خلاقيت مي توان به فضاهاي بهتري دست يافت و فضاي معماري در صورت هماهنگي وانطباق باويژگي هاي رواني وجسماني كودكان به صورت مطلوب مورد استفاده قرارگيرد. روان شناسي محيطي كودكان رشته اي است كه با تعاملات وروابط ميان مردم ومحيطشان سروكار دارد. به بيان ديگرايجاد حس آرامش و ايجاد محيط پوياي كودكان در جهت افزايش خلاقيت كودكان گرايش نسبتاً جديد در اين حوزه است كه به بررسي تأثير متقابل رفتاركودكان ومحيط مي پردازد. طراحي فضايي براي تجلي استعداد كودكان، ارتقاء كمي و كيفي فضاهاي كودكان به طورعام، راهكارهايي براي رفع كمبود فضاهاي آموزشي باتوجه به روح و روان كودكان از اهداف مقاله حاضر مي باشد. روش تحقيق دراين پژوهش، توصيفي تحليلي است. باتوجه به ماهيت پژوهش، اطلاعات جمع آوري شده از منابع، به صورت توصيفي سازماندهي شده و آن دسته از اطلاعات كه جنبه ي آماري و كمي داشته، به روش تحليلي بررسي شده اند.