واكاوي و بررسي رابطه نظريه هاي مكان يابي با مكان يابي فضاهاي آموزشي

افزايش سريع جمعيت شهرهاي ايران به خصوص شهرهاي بزرگ موجب افزايش تقاضا براي خدمات و كالاهاي عمومي شده است. و اين امر به دليل نبود نظام مدون و دقيق برنامه ريزي در اكثر شهرهاي ايران مشكلات فراواني را به وجود آورده است ،كه از مهمترين آنها كاهش سرانه خدمات آموزشي مي باشد. مكان هاي آموزشي يكي از كاربري هاي اساسي است كه تخصيص فضا به ا ين كاربري از موضوعات مهم برنامه ريزان و برنامه ريزي شهري مي باشد. به دليل حساسيت اين كاربري و ارتباط مستقيم آن با خانواده ها، نحوه تخصيص فضا براي كاربري آموزشي از اهميت زيادي برخوردار است .مطالعات بر اساس تحليلي و توصيفي انجام شده است. در اين ميان فضاهاي آموزشي در زمره كاركردهايي است كه از اهميت روز افزوني برخوردار بوده و با توجه به جواني جمعيت كشورمان، لزوم تأسيس مدارس جديد و مكانيابي بهينه و مناسب آنها مستمراً بيشتر مي شود از ميان اين كاربري ها در مكان يابي فضاهاي آموزشي به دليل اهميت با مجاورت كاربري هاي متجانس و عدم مجاورت با كاربري هاي نامتجانس بايستي به آنها دقت زيادي شود و همچنين توجه به شرايط محيطي و فيزيكي قابل تحمل همانند آسايش، كارآيي، سلامتي و ايمني ضرورت دارد.