واكاوي و بررسي تأثير هويت در طراحي منظر و فضاهاي شهري

شهر بزرگترين نماد تمدن بشري است كه بشر آن را براي امنيت و آسايش خود بنا نموده است. شهر تنها يك سكونتگاه نيست، بلكه آبادي است كه روح اجتماع در آن دميده شده است و از آن هويت مي گيرد هويت شهري، هويت جمعي است كه با تبلور عيني در فيزيك و محتواي شهر معنادار مي شود و به واسطه ايجاد تداعي خاطرات عمومي در شهروندان، و تعلق خاطر شهرنشينان را به سوي شهروند شدن هدايت مي كند.مطالعات به صورت تحليلي و توصيفي انجام گرفته و در روش گردآوري از مطالعات ميداني و كتابخانه اي استفاده شده است. از آنجايي كه «هويت» مجموعه اي از صفات و مشخصاتي است كه باعث «تشخص» يك فرد يا اجتماع از افراد و جوامع ديگر مي شود؛ شهر نيز به تبعيت از اين معيار، شخصيت يافته و مستقل مي گردد. مقوله هويت به طور عام و هويت شهري به طور خاص از جمله مقولاتي است كه به جهت نقشي كه در شناخت افراد، اشيا، اجتماعات و مكان ها دارد، حائز اهميت فراوان است. علي رغم اهميت اين موضوع در دوران اخير بحران هويت شهري به صورت نگران كننده اي احساس مي گردد شهرها و فضاهاي شهري در گذشته از استقلال، شخصيت و هويت ويژه اي برخوردار بوده اند؛ در حالي كه آنچه از اغلب شهرهاي كنوني در ذهن عموم شكل مي گيرد جز مجموعه اي از ساختمان هاي بلند، خيابان ها، ادارات و پارك ها نيست كه در نتيجه آن، تعلق خاطر به اين فضاها به مرور كمتر و كمتر مي شود. در واقع بايد گفت در دوره معاصر و به خصوص در سال هاي اخير ساختن براي ساختن و نه ساختن براي زيستن مجالي را براي توجه به مقولاتي مهم و عميق همچون هويت در شهرسازي و معماري باقي نگذاشته است.