كاربرد روش تحليل مجموعه هاي فازي شهودي در تحليل فضاي شهري ( مطالعه موردي طاق بستان كرمانشاه )

در تحليل و ارزيابي برخي از موضوعات تعدادي از افراد و حتي برخي از محققين و كارشناسان براي ابراز نظر خود بعلت عدم شناخت كافي ، با مسئله اي بنام ترديد و عدم قطعيت روبرو مي شوند. استفاده از مجموعه هاي كلاسيك و حتي فازي بعلت نداشتن پوشش مناسب به فاكتور ترديد و عدم قطعيت نمي توانند بستر مناسبي براي تحليل و ارزيابي دقيق باشند. در اين پ‍ژوهش سعي شده است با معرفي مجموعه هاي فازي شهودي به بيان كاربرد آن در تحليل فضاي شهري و نحوه اعمال فاكتور ترديد و عدم قطعيت در چنين مجموعه هايي پرداخته شود. براي معرفي بيشتر اين مجموعه ها در فضاي شهري ، بوستان طاق بستان كرمانشاه در پنج بعد دسترسي ، زير ساخت ، اجتماع پذيري ، تصور راحتي و علمي فرهنگي و گردشگري، بعنوان مورد ارزيابي و تحليل قرار گرفته است. مجموعه هاي آماري اين پژوهش مراجعين به بوستان طاق بستان كرمانشاه بوده كه بعنوان نمونه آماري 200 نفر از اين تعداد انتخاب شده است. اين تحقيق مدل جديدي از تحليل فضاي شهري با استفاده از مجموعه هاي فازي شهودي را ارايه نموده است.