تأثير شاخص هاي سراي محلات بر وضعيت كلي مشاركت شهروندان (مطالعه موردي ناحيه 7 از منطقه 5 شهر تهران)

مديريت محله، رويكردي نوين در مديريت شهري است كه در آن شهر به چند محله تقسيم و در مديريت آن بر استفاده از نيروها و منابع انساني و فرصت هاي محلي تأكيد شده و نيازسنجي ها نيز براساس اظهارات ساكنين محله انجام مي گيرد. ساكنين محله بهترين كساني تلقي مي شوند كه مي توانند مديريت شهري را به منظور شناخت هرچه بيشتر مسائل و مشكلات محله و همچنين ارائه راه حل ياري نمايند. تغييرات شتابان شهر در عرصه هاي مختلف و عدم توانايي و وجود ظرفيت لازم جهت توسعه هماهنگ، شهر تهران را در دهه-هاي اخير دچار مشكلات بغرنجي نموده كه ناپايداري محلات و و زوال تدريجي مفهوم واقعي محله از منظر جدايگزيني ها، يكي از بحران هاي مطرح آن است. بنابراين، اهميت پژوهش حاضر برجسته كردن كاركردهاي مديريت نوين محله اي بر اساس سراي محلات در منطقه 5 تهران مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه در اين پژوهش به نقش سراي محلات و متغيرهاي مرتبط در مشاركت شهروندان در اداره امور شهري ناحيه 7 منطقه 5 شهر تهران پرداخته شد. با توجه به نتايج حاصل از پيمايش‌هاي ميداني، آزمون‌هاي آماري و مباحث مطرح شده به طور كلي مي‌توان گفت كه ميانگين متغيرها 3.21 مشاركت شهروندان در امور محله، ظرفيت‌هاي سراي محلات، محور اطلاع رساني و آگاهي تاثير تقريباً نسبي بر مشاركت شهروندان داشته است. البته ضريب تغييرات 0.38 نشان مي‌دهد كه اين تاثير در برخي متغيرها پايين تر از بقيه است.