جلوه‌هاي پايداري در شعر أسامة بن منقذ

ادبيات جنگ و مقاومت يكي از مهمترين جلوه‌ها و بن مايه‌هاي پايداري عليه تجاوزگري خصمانه دشمن تلقي مي‌شود؛ چنانكه روح ايثارگري و مقاومت از يكايك واژگان و تركيب‌هاي شعري موج مي‌زند؛ بر اين اساس ادبيات مقاومت با سابقه‌هاي كهن، همواره در متون ادبي در سطح جهاني از اهميت فوق العاده اي برخوردار بوده است. در اين پژوهش كه با روش توصيفي تحليلي و با مراجعه به منابع كتابخانه اي و اينترنتي صورت گرفته است سعي بر اين قرار گرفته تا مصاديق و مظاهر مقاومت و تنوع كمي و كيفي آن در شعر أسامة بن منقذ مورد موشكافي و نقد قرار گيرد تا مشخص شود از دل چه رويدادهايي برخاسته اند؛ چنانكه ميزان هم سويي ساختار كلامي شاعر با مفاهيم ادب پايداري به خوبي بازتاب داده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشانگر اين واقعيت است كه شاعر با سبكي نمادين و لحني آتشين انديشه‌ها و تفكرات ستم ستيزانه خود را منعكس كرده است. الگوها و نمادهاي تاريخي وكهن، شخصيت‌هاي تاريخي و ديني، در كنار شاخص‌هاي ديگري چون؛ ستايش ومدح حماسه آفريني‌هاي دلاوران، وتحمل سختي ناشي از رنج‌هاي دوري و فراق، هر كدام شكل خاصي از مصاديق پايداري در شعر أسامة تلقي مي‌شوند؛ به طوري كه عمق و ژرفاي تأثيرگذاري جنگ‌هاي صليبي را در عمق جان شاعر نشان مي‌دهند.