ملك¬الشعراي بهار، شاعر متعهد

مقولۀ تعهد در هنر و ادبيات كه برگرفته از نظريات انديشمندان غربي به ويژه «ژان پل سارتر» فرانسوي است، محدود به سده هاي اخير نمي شود و سابقۀ آن در ادب فارسي به همان قرون اوليه اي مي رسد كه ادبيات در حال رشد و نمو بود. در دين اسلام نيز پايه هاي شعر متعهد در آيات قرآن بنا گذاشته شده است. تعهد و التزام از اصلي ترين عناصر ادبيات پايداري است؛ چراكه ادبيات پايداري نيز ادبياتي هدفمند و آرمانگرا و در خدمت انسان، اخلاق، دين و اجتماع است و اين از اشتراكات ادبيات متعهد و پايداري است. عنصر تعهد و به تبع آن پايداري، در آثار بسياري از شاعران و نويسندگان فارسي زبان ديده مي-شود. يكي از اين شاعران، محمد تقي بهار، شاعر و اديب سرشناس و توانمند معاصر است. مقالۀ حاضر با بهره گيري از انديشۀ صاحب نظران و با تكيه بر ديوان اشعار ملك الشعراي بهار به بررسي عنصر تعهد و انواع آن در شعر اين شاعر پرداخته است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد شعر متعهد بهار در چهار دستۀ انساني، ديني، سياسي و اجتماعي تقسيم شده است و هر دسته از اين ها، مصاديق و نمونه هايي دارد كه در مقاله ذكر شده است.