نشانه شناسي عناصر و پديده هاي طبيعت در اشعار مقاومت ابراهيم نصرالله

ابراهيم نصرالله يكي از شاعران مقاومت فلسطين است كه آثار فراواني در دفاع از فلسطين و مبارزه با استبداد رژيم اشغالگر دارد. اشعار وي كه از طرفي پر از نقد جنگ و ظلم و ستم استعمارگران و از طرفي ديگر دعوت به مبارزه و ايستادگي و مقاومت مردم فلسطين است، پر از نماد و نشانه است و در حقيقت شاعر با استفاده از سمبل و زبان نمادين، سعي كرده است كه مقصود و هدف خود را به صورت غير مستقيم با تصاوير رمزي به مخاطب انتقال دهد. عناصر طبيعت از جمله نشانه هايي هستند كه شاعر در بيان مقصود خود بيشتر از آن ها كمك گرفته است. پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي به بررسي نشانه شناسي عناصر طبيعت در شعر اين شاعر پرداخته است تا از اين طريق به مفاهيم نهفته در اشعار مقاومت شاعر دست يابد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه شاعر از عناصر طبيعي مانند باران، خورشيد، شاخه، گل سرخ، نخل و كوه به عنوان نماد و نشانة فلسطين و مبارزان وي و همچنين استقامت و ايستادگي مردم مظلومش و تلاش آن ها براي خيزش و رهايي از چنگال ستم است. از سويي ديگر، باد، آتش، ابر سياه در شعر شاعر نمايانگر دشمن و ظلم و ستم و ويراني و جنگي است كه كشورش را در بر گرفته است.