تحليل جلوه هاي ادبيات مقاومت در ترويج ارزش هاي انقلاب اسلامي

واژه مقاومت و پايداري همواره با ظلم ستيزي عجين شده است و آن را تداعي مي كند. اگرچه ادبيات مقاومت در طول تاريخ پيشينه اي طولاني دارد، ولي گسترش ظلم و بي عدالتي و تقويت انگيزه دفاع از حق در شكل گيري و احياي آن نقش داشته است. ادبيات مقاومت از اوايـل قـرن بيستم و اواخر قرن نوزدهم ميلادي فراتر نمي رود، مروري بر ادبيـات ملـل مختلـف نشان مي دهد كه مضامين پايداري همواره در ادبيات رسـمي و عاميانـه ي بسـياري از اقوام و ملت ها حضور داشته است. اصولا هر انقلاب بزرگي كه در جهان رخ مي‎دهد، بعد از مدتي كوتاه در صدد بر مي‎آيد كه ارزش هاي موجود در انقلاب خود را به نقاط دنيا گسترش دهد. انقلاب اسلامي به منزله ي تحولي بنيادين در ارزش ها و انديشه يك ملت، بي ترديد برآمده از سنت ديرينه فرهنگي ما است، زيرا هر گونه دگرگوني در ذهنيت يك جامعه اساساً در جريان پيوسته تاريخي رخ خواهد داد. اين مقاله با روش توصيفي - تحليلي كوشيده است. ادبيات مقاومت، يك گونه ي مهم ادبي است; كه از آغاز حركت در انقلاب اسلامي شكل گرفته است، هر دوره با فراز و نشيب هاي فراوان مواجه گرديده است، اما در هر حال وجود و حضور و بروزي فعال و پويا داشته است. شعر و ادبيات مقاومت، بسته به ويژگي هاي تاريخي، اجتماعي، سياسي، در هر دوره و برهه اي از زمان مطابق با شرايط و احوال همان زمان در قالب هاي گوناگون در ارزش هاي انقلاب اسلامي جلوه گر شده است و حتي گاه در قالب ادبيات عرفاني و صوفيانه جلوه نموده است