انگيزه هاي فردوسي از پرداختن به مضامين پايداري در بخش حماسي شاهنامه

شاهنامه اثري متعلّق به تمام تاريخ ايران زمين است كه هنوز در دنياي معاصر نيز، داراي كاركردهاي پايداري خود، يعني تشجيع، تحريك و تحريض مي باشد.در داستان گزارش حماسه هاي شاهنامه، رسالت فردوسي، تنها سرودن نامه باستان ايرانيان و احياي زبان فاخر فارسي نيست؛ بلكه فردوسي با توجّه به قراين تاريخي و اشارات صريح و ضمني شاهنامه، بي شك در اثر خود به حوادث روزگار معاصر خويش نظرداشته و با انتخاب درست و بهنگام قالب حماسه، هم زمان در برابر تسلّط تازيان، خشونت دربار غزنويّان، قشري گري متعصّبان روزگار و دين مآبي خلفاي عبّاسي بغداد به مبارزه پرداخته است كه از اين ميان با توجّه به محدودة زماني تأليف، مخاطبان اصلي فردوسي در اين اثر، تازيان به شمار مي روند.