درنگي در بن مايه هاي ادب پايداري در شعر سعدي يوسف شاعر معاصر عراق

سعدي يوسف يكي از شاعران سرشناس معاصر عراق است كه اشعارش سرشار از عشق به عراق، عواطف انساني و طنين پايداري است؛ او ملت عراق را به پايداري در برابر هر ظلم و ستمي فرا مي-خواند، و با بازگويي جنايت هاي صدام و آمريكايي ها، آنان را محكوم كرده، و آمريكايي ها را خون خواراني معرفي مي كند كه از خون عراقي ها تغذيه مي كنند. سروده هاي پايداري اين شاعر مختص به عراق نيست بلكه وي به تشويق همه ي كشورهاي مسلمان مي پردازد و هرگز موضوع فلسطين را فراموش نكرده، و جهاد و شهادت را تنها ضامن بقاي آن كشور و ديگر كشورهاي عربي مسلمان مي داند. شاعر مضامين پايداري را در شعر خود به دو روش مستقيم و غير مستقيم بازگو مي كند و آن گاه كه روش غير مستقيم را براي بيان مقاصد خود به كار مي گيرد از نمادهاي مختلفي چون كلب (سگ )، حمام (كبوتر)، ذئب (گرگ)، خنزير (خوك)، حجر، مطر، ليل و ريح (باد) و اسطوره هايي مانند امام حسين (ع)، حضرت مهدي (ع)، حضرت مسيح (ع) و صلاح الدين ايوبي بهره مي برد. مقاله ي حاضر بر پايه روش توصيفي تحليلي به تبيين افكار و آراي سعدي يوسف پيرامون مباحثي چون تحدي، اميد، انعكاس رنج مردم، دعوت به همبستگي ديني، آمريكايي ستيزي، عشق به وطن، مرثيه بر شهدا، انترناسيوناليسم اسلامي، بيان مصائب غربت، انعكاس جنايات دشمن، اعتراض به پذيرش ذلت و تشويق به پايداري مي پردازد.