نقد و تحليل بينامتنيت تلمحيات ديني و اسطوره¬اي در مرثيه و نوحه هشت سال دفاع مقدس

ادبيات هر ملتي نشانگر هويت آن ملت مي باشد و بنيامتني تلميحات نشانگر فرهنگ و دانش گذشته آنان محسوب مي گردد. اين پژوهش بر آن است با بررسي تلميحات مذهبي و اسطوره اي در نوحه به عنوان شعر عامه مردم در هشت سال دفاع مقدس به بررسي فرهنگ، و خواسته ها و اهداف مردم در آن زمان بپردازد. بنيامتني موجود در نوحه¬ها نشانگر تحولات نوحه از شكل گلايه و عزا به حماسه و تا حدي رجزخواني براي دشمنان مي باشد. نوحه به علت فراگيرشدنش در جامعه داراي دو عملكرد متفاوت بود: 1- دادن شوري حماسي به رزمندگان در جبهه ها، 2- با بازخواني نوحه ها در جامعه از صف مدارس توسط دانش آموزان تا كنار منبرها در مساجد و پخش آن در تلويزيون نوحه جاي ترانه را گرفته زمزمه لبان همه مي شد و احساس شور و شعف در مردم پشتيبانان رزمندگان بوجود مي آورد, بدين ترتيب احساس نوعي نزديكي بيشتر و درك لحظات ملكوتي و فضاي پر شور جبهه براي مردم ميسر مي گرديد. شعر بسياري از شاعران بزرگ دفاع مقدس داراي تلميحاتي فراخور دانش وسيعتر از حد فرهنگ عامه مي باشد اما نوحه ها داراي تلميحاتي ساده و آشكار در خور فهم كودك؛ بزرگ؛ پير و جوان مي باشد. ديار عاشقان را همه مي شناختند جبهه ها اولين منزلگاه و كربلا منزلگاه بعدي عشق بود و قدس منزلگاه نهايي و هدف آينده اين لشگري كه به جبهه مي رود. روش تحقيق اسنادي (كتابخانه اي) و توصيفي و تحليلي مي باشد. منابع مورد استفاده مجلات علمي؛پايان نامه ها و مقالات موجود در سايتهاي ادبي و همايشهاي برگزار شده در خصوص دفاع مقدس و كتابهاي نوشته شده مي باشد. اهداف تحقيق نگاهي متفاوت به نوحه به عنوان زبان حال مردم در ايام روزهاي جنگ و ترغيب دست اندركاران به جمع¬آوري كليه نوحه هاي سروده و خوانده شده در سطح كشور و ثبت آن به عنوان آثار تاريخي مي باشد، كه بيان احساسات مردم در زمان جنگ با توجه به اتفاق هرروز مي باشد. نوحه ها مي تواند گوشه اي از فرهنگ مردم در زمان وقوع دجنگ محسوب گردد