بازتاب مقاومت و بيداري نهضت هاي جهان اسلام در شعر شاعران پس از انقلاب

شعر متعهد پس از انقلاب و تأثير شگرف هشت سال دفاع مقدس بر آن، شاعران جوان را با روحيۀ ظلم ستيزي و مبارزه با جور و استبداد عجين كرد. در دوران پس از جنگ، شاعران متعهد انقلابي، اگرچه به سرودن شعرهايي در حفظ ارزش هاي دفاع مقدس پرداخته اند، در كنار آن سروده هايي خلق نموده اند كه به بيداد مستكبران جهان خوار و مستبدان مزدور اشاره دارد. در تصويري كلي، كشورهاي ظلم ديدۀ جهان سوم يا مستقيم از نظام سلطه ستم مي بينند و يا حكّام و عمّال خودكامه با حمايت مستكبران بر ايشان استيلا دارند. مردم مستضعف براي رسيدن به آرمان « آزادي » بايد در برابر ظلم مقاومت كنند. شاعران متعهد انقلابي با تأكيد بر ظلم و مقاومت در كشورهاي جهان سوم به سرودن اشعاري دست زدند كه مخاطب را به درنگ و تأمل در خصوص نهضت هاي آزادي خواه وامي دارد و احساسات و عواطف را برمي انگيزد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ به اين پرسش است كه «بازتاب مقاومت و بيداري نهضت هاي جهان سوم در شعر شاعران ايراني پس از انقلاب كدام است؟» در پژوهش پيش روي، مشخص شد كه غزل، فراگيرترين قالب براي بيان مظلوميت و مقاومت كشورهاي جهان سوم است و شاعران متعهد معاصر، بيشتر به بيان مظلوميت كشورهاي آزادي خواه جهان سوم مي پردازند تا به مقاومت و ستم ستيزي آنان. در نزد ايشان، مظلوم ترين كشور در بند، فلسطين اشغالي است كه مسألۀ اصلي و مهم جهان اسلام به شمار مي رود.