معناي نمادين رنگ در شعر دفاع مقدس

آثار آفريده شده در حوزۀ ادبيات مقاومت داراي ساختاري كلي و به هم پيوسته است كه بر پايه هايي مهم بنا شده است. نمادگرايي يكي از مهمترين پايه هاي آن است. نمادگرايي نقش بسزايي در تصويرآفريني و انتقال معاني ايفا مي كند. عنصر رنگ يكي از نمادهايي است كه به شكلي ظريف و هوشمندانه در اين نوع خاص از ادبيات مورد استفاده قرار مي گيرد. رنگ يكي از اجزاي مهم صور خيال و برجسته ترين عنصر حوزة محسوسات و بخش مهمي از زبان نمادين شاعران و نويسندگان ادبيات مقاومت مي باشد. در روان شناسي كاركردي تمايل ذهني افراد مختلف به رنگ ها كاملاً متفاوت است و شناخت مفاهيم آن تا حدي نيز به حالات روحي صاحب اثر اشاره مي نمايد. رنگ ها در ادبيات به طور مستقل احساسات و علامت¬هاي گوناگوني را القا مي كنند كه از طريق شناخت آن مي توان از بسياري راز و رمزها و اوضاع سياسي و اجتماعي آن عصر پرده برداشت. وجود رنگ در طبيعت بيانگر حكمتي عميق در آفرينش است. از آنجا كه شاعران و نويسندگان از نگاهي دقيق و ژرف انديش بهره مند هستند، به بهترين شكل ممكن معاني پنهان رنگ ها را دريافت مي نمايند و در آثارشان براي بيان آرمان ها و رساندن پيام خود از آن بهره مي گيرند و به نوعي الهام گر معاني مورد نظر آنها مي گردد. اين مقاله بر آن است ضمن بررسي عنصر رنگ در آثار منظوم ادبيات مقاومت به اين سوال پاسخ دهد كه آيا رمزگشايي از معاني نمادين رنگ ها مي تواند پرده از مفاهيم پنهان در شعر مقاومت بردارد؟