جايگذاري ماشين هاي مجازي در رايانش ابري با استفاده از خوشه بندي نزديكترين همسايه

مي توان از مجازي سازي منابع به عنوان ويژگي برجسته رايانش ابري نام برد. توسط مجازي سازي، رايانش به صورت كاراتريانجام شده و هزينه هاي عملياتي به طور چشمگيري كاهش مي يابد.چگونگي جايگذاري ماشين هاي مجازي در ماشين هاي فيزيكي، كارايي بهره برداري از منابع و كيفيت سرويس را تعيين مي كند. اجراي هر چه بهتر اين مسئله، باعث كاهش تاخير ارتباطي و افزايش دسترس پذيري مي گردد. هدف موردنظر حداقل سازي بيشترين فاصله بين مراكز داده است. برخلاف روش هاي موجود كه تنها فاصله بين مراكز داده را در نظر مي گيرند، در اين مقاله با در نظر گرفتن توپولوژي و تراكم شبكه ابري، الگوريتمي كارا مبتني بر خوشه بندي نزديكترين همسايه ارائه شده است. شبيه سازي هاي انجام شده نشان مي دهند كه الگوريتم ارائه شده،با پذيرش نرخ بيشتر درخواست هاو مصرف كمتر انرژي، در مقايسه با روش هاي موجود، براي سيستم هاي ابري مناسب تر است.