نقش گردشگري كشاورزي در سبك زندگي پايدار ساكنان مناطق روستايي خراسان جنوبي

گردشگری كشاورزی به عنوان یكی از گونه های گردشگری می تواند نقش قابل توجهی در الگوی زندگی ساكنان مناطق روستایی ایفا نماید. به ویژه مناطق روستایی استان خراسان جنوبی كه به دلیل خشك سالی های پی در پی توان تولید خود را به مرور از دست داده اند و كشاورزان با مشكل گذران معیشت مواجه شده اند. در این شرایط هدف پژوهش حاضر با بهره گیری از روش های تحقیق توصیفی - تحلیلی استفاده منابع كتابخانه ای و اینترنتی، آگاه سازی جامعه روستایی با روش های درآمدزایی مكمل در كنار اصلاح فعالیتهای اصلی و محوری كشاورزی است. در این راستا مهمترین معیار برای متنوع كردن اقتصاد، بهره برداری از قابلیت ها و دارایی ها و به عبارتی سرمایه های طبیعی و مصنوعی موجود در این مناطق است. گردشگری كشاورزی از جمله راهكارها و روشی های سودمندی است كه توسعه آن در مناطق روستایی می تواند بر ابعاد اجتماعی - فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی در دو جهت مثبت و منفی تأثیر بگذارد. این نوع گردشگری در نتیجه تعامل بین گردشگران و كشاورزان و تجربه فعالیت های كشاورزی توسط گردشگران صورت می گیرد. بدون شك مدیریت صحیح گردشگری باعث توسعه مناطق شده و اثرات گسترده آن سبك زندگی مردم این مناطق را در جهت مثبت دگرگون می كند.