نقش مبلمان پاركي بر رضايتمندي شهروندان در برنامه‌ريزي شهري (نمونه موردي: مبلمان مستقر در پارك‌هاي منطقه‌اي منطقه 6 شهرداري مشهد)

Role of Park Furniture in Citizans Satisfaction in Urban Planning ( Case study: Park Furniture in Zone 6, Mashhad Manicipality)

در تحقيق حاضر با توجه به هدف اصلي برنامه‌ريزي شهري، ارتقاي كيفيت زندگي و ايجاد محيطي آرام و جذاب براي شهروندان و سهم بسزاي مبلمان شهري به‌ويژه مبلمان پاركي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين عناصر محيط شهري، در مطلوبيت فضا ازنظر شهروندان و از سوي ديگر با در نظر گرفتن نقش رعايت استانداردهاي مبلمان شهري در بهبود و افزايش كارايي اين عناصر، پايداري بيشتر مبلمان شهري و ارتقاي سطح رضايت كاربران، با استفاده از روش تركيبي (مشاهده و پرسشنامه)، به بررسي كمي و كيفي مبلمان پاركي، پارك‌هاي منطقه‌اي منطقه 6 شهرداري مشهد پرداخته شد. نوع پژوهش حاضر، بر اساس هدف كاربردي و روش انجام آن توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري در اين پژوهش ساكنان منطقه 6 شهرداري مشهد هستند؛ كه با توجه به گستردگي محدوده موردمطالعه و عدم امكان جمع‌آوري اطلاعات از تمام جامعه آماري اقدام به نمونه‌گيري ‌كرده و براي محاسبه حجم نمونه از مدل كوكران استفاده شد؛ كه تعداد 348 پرسشنامه تهيه، توزيع و تحليل ‌گرديده است و براي انتخاب نمونه در جامعه آماري از روش نمونه‌برداري تصادفي استفاده شد. سپس با استفاده از روش spss به بررسي رابطه متغيرها پرداخته و نتايج بيانگر آن بود كه نقاط ضعفي در برنامه‌ريزي اين عناصر در سطح محدوده وجود دارد. ازجمله عدم جانمايي صحيح عناصر مختلف مبلمان شهري، آشفتگي محيطي ناشي از پراكنش نامتعادل عناصر و... است. نتايج نهايي به‌دست‌آمده نشان داد كه رضايتمندي ساكنان از مجموعه عوامل مبلمان در سطح محدوده موردنظر در سطح پاييني قرار دارد.