آسيب‌شناسي عدم دسترسي به اطلاعات در حمايت از ميراث فرهنگي در محدوده قانوني و حريم شهرها

Pathology Lack of Access to Information on Optimal Protection of Cultural Heritage in the Urban Area

بناهاي تاريخي بازتابي از تمدن و هويت ملي هستند و وظيفه حفظ و مرمت آن‌ها بر دوش هر قومي و مليتي است. در اين راستا قوانين و مقررات اندكي در كشور ما- جمهوري اسلامي ايران - تهيه و تنظيم‌شده است كه با بررسي آن‌ها نه‌تنها ضعف اين سيستم هويدا خواهد شد بلكه حركتي به‌سوي تقويت آن‌ها نيز ديده نمي‌شود. در اين پژوهش سعي بر آن است كه ضمن ارائه برخي مشكلات ازنظر محققان اين پژوهش در ضمينه آسيب‌هاي وارده به آثار باستاني و ملي و ميراث فرهنگي در حريم و محدوده قانوني شهرها، به بررسي كمي ضعف در دسترسي به اطلاعات در مديريت شهري پرداخته و در راستاي افزايش توان مديريت شهري بر حفظ اين آثار، به دنبال راهكاري آسيب شناسانه منطبق با توسعه شهرها و كلان‌شهرها و حركت به‌سوي پايداري توسعه شهري مي‌باشد. در اين تحقيق 8 سؤال اساسي در حمايت از ميراث فرهنگي در محدوده قانوني و حريم شهرها با توجه به عدم دسترسي به اطلاعات مطرح شده است. دليلي مبني بر رد فرضيه‌ها يافت نشد و نتايج اين پژوهش گوياي عدم دسترسي به اطلاعات در زمينه ميراث فرهنگي از ديد صاحب‌نظران اين حوزه مي‌باشد.

Historical sites reflect the civilization and national identity of a nation, and it is upon every nation to conserve and take care of them. Due to this fact, there have been legislated some laws in Islamic Republic of Iran, and looking over them, we will not only be revealed of the weak operating system in this field, but also we will rarely observe any progress made. The present research, seeks both to reveal some problems regarding the harm done to the ancient and national sites and cultural heritage in legal domain of cities, and to examine the quantitative weakness in having access to the data about urban management. It also tries to find pathological solutions accordance with city and metropolis development toward sustainable growth, to increase the potentiality of urban management to preserve these historical sites. In this study eight fundamental questions have been presented to back up cultural heritage in the domain of law and cities. There was found no reason to nullify the hypotheses, and the results prove inaccessibility to the data regarding cultural heritage from the point of view of experts in this field.