بررسي و سنجش احساس امنيت زنان محلات شهري (مورد پژوهش: محله نوغان در منطقه ثامن مشهد)

ايجاد فضاهاي شهري متناسب با گروه‌هاي اجتماعي به‌وسيله شناخت نيازهاي مختلف آن‌ها در ابعاد كمي و كيفي از مهم‌ترين اصول طراحي شهري است كه مي‌بايست كيفيت محيط را ارتقاء دهد و بستر مناسبي را براي زندگي فعال شهري فراهم آورد. جنسيت از مهم‌ترين عواملي است كه باعث ايجاد تفاوت در افراد مي‌گردد كه نمود آن در فعاليت‌ها و رفتارهاي وي مي‌باشد. لذا ايجاد فضاهاي شهري مناسب و پاسخگو به نيازهاي زنان با توجه به ويژگي‌هاي خاص آن‌ها در راستاي تأمين امنيت از مهم‌ترين ضروريات طراحي شهري است كه اين مسئله در بافت‌هاي فرسوده شهري به خاطر مشكلات مختلف كالبدي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي آن از اهميت بيشتري برخوردار مي‌باشد.هدف اصلي اين پژوهش بررسي و سنجش احساس امنيت زنان در محله نوغان در منطقه ثامن مشهد به‌عنوان نمونه پژوهش مي‌باشد. جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش به دو روش اسنادي كتابخانه‌اي و پيمايشي صورت گرفته است. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از روش تحليل تاپسيس استفاده گرديده است كه تلاش نموده تا با تبيين معيارها و مؤلفه‌هاي مؤثر بر امنيت، به ارزيابي امنيت زنان در اين منطقه بپردازد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه امنيت زنان در محله نوغان به خاطر بروز انواع جرائم و تخلفات شامل دزدي و سرقت، استعمال مواد، مزاحمت‌هاي خياباني و ... كه باعث كاهش امنيت زنان در فضاهاي شهري متوسط رو به پايين مي‌باشد.