تحليل ساختاري (عامل ـ بازيگر) در آينده نگاري توسعه منطقه اي، مورد مطالعه: استان تهران

برنامه ريزي توسعه منطقه اي با تمام تجربياتي كه در طول چند دهه ي اخير در كشور داشته، همچنان براي دستيابي به توسعه اي متعادل نيازمند سير روندي طولاني است. امروزه مناطق كشور، علاوه بر پيچيدگي مسائل منطقه اي، با چالش هاي جديد و تغييرات چشم گيري مواجه است. در چنين شرايطي ضروري به نظر مي رسد كه با رويكردي خلاقانه و متناسب با شرايط با موضوعات منطقه اي روبرو شد. يكي از رويكردهايي كه به دنبال بهبود فرآيند برنامه ريزي توسعه منطقه اي اخيراً مورد توجه قرار گرفته، رويكرد آينده نگاري است. پژوهش حاضر سعي دارد با استفاده از روش ها و ابزارهايي كه آينده نگاري در اختيار برنامه ريزان قرار مي دهد، به تحليل مسائل توسعه استان تهران پرداخته و عوامل و بازيگران تاثيرگذار بر روند توسعه، را شناسايي كرده و در نهايت پيشنهادات كلي توسعه را ارائه كند. در همين راستا، در مرحله تحليل داده ها، از دو نرم افزار ميك مك براي شناسايي عوامل كليدي و نرم افزار مكتور، جهت تعيين روابط ميان بازيگران و تحليل همگرايي و واگرايي بين اهداف و بازيگران استفاده شده است. نتايج حاكي از همگرايي قوي بين بازيگران مجلس شوراي اسلامي، مردم و بخش خصوصي، وزارت راه و شهرسازي و سازمان برنامه و بودجه و واگرايي شديد قوه قضاييه و نهادهاي عمومي است.