سنجش زيست پذيري روستاهاي پيرامون شهري از ديدگاه زنان روستايي )مطالعه موردي: شهرستان ورامين(

روستاهای پیرامون شهری در زمره سكونتگاه هایی قرار دارند كه همزمان صحنه شكل گیری، رشد و تداوم فرصت ها و تهدیدهایی هستند كه كیفیت زیست و نحوه تامین نیازهای ساكنان را تحت تاثیر قرار می دهد. از یك طرف دسترسی به امكانات و خدمات موجود در شهرها و از طرف دیگر تهدیدهای بوم شناختی از سوی شهر و جذب جمعیت مهاجر و عوارض ناشی از آن، شرایط پیچیده ای را در این روستاها به وجود می آورد. همین امر موجب می شود تا ارزیابی زیست پذیری در این روستاها به عنوان یكی از مفاهیم نوین در ادبیات برنامه ریزی سكونتگاهی از اهمیت خاصی برخوردار گردد. زنان سرپرست خانوار به دلیل موقعیت خاص خود، دیدگاه متمایزی در مورد زیست پذیری سكونتگاه های روستایی دارند. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق، روستاهای پیرامون شهری در سطح شهرستان ورامین و در مجاورت چهار نقطه شهری واقع در آن است. روش تحقیق تحلیلی بوده و با استفاده از یافته های میدانی و ادبیات جهانی حوزه زیست پذیری صورت پذیرفته است. نتایج نشان می دهد كه زیست پذیری در مجموع در این روستاها در شرایط مطلوبی نیست و بیشتر روستاها در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. همچنین ابعاد اقتصادی و اجتماعی زیست پذیری روستاها در سطح متوسط و بعد زیست محیطی در وضعیت نامطلوب است.