بررسي عملكرد لرزه اي سازه هاي داراي طبقات زيرزمين با در نظر گرفتن اثر اندركنش خاك- فونداسيون – سازه

با گسترش روش هاي نوين تحليلهاي لرزه اي و پيشرفتهاي چشمگير در ارزيابي عملكرد لرزه اي ساختمانها، لزوم بررسي رفتار لرزه اي سازه هاي پيچيده بيش از پيش احساس مي شود. يكي از ابزارهاي كليدي در ارزيابي آسيب پذيري لرزه اي سازه ها؛ استفاده از تحليهاي دقيق چون تحليل ديناميكي غيرخطي افزاينده براي تعيين تقاضا و ظرفيت لرزه اي سازه است. هدف از اين مطالعه عملكرد لرزه اي سازه هاي داراي طبقات زيرزمين است كه در آيين نامه هاي لرزه اي روشهاي ساده اي براي تحليل و طراحي آنها پيشنهاد شده است. براي اين منظور يك ساختمان دوازده طبقه با سيستم قاب خمشي فولادي كه داراي سه طبقه زير زمين است، براساس آيين نامه ي ايران طراحي شده است. در اين ساختمان، خاك زير فونداسيون نوع دو (سفت) و خاك پشت ديواره آن نيز از نوع متراكم فرض شده است. اين سازه با استفاده از نرم افزار آباكوس در دو حالت مدل گرديده است، در حالت اول اندركنش خاك-فونداسيون -سازه و همچنين اندركنش خاك- ديوار -سازه لحاظ شده است اما در حالت دوم فقط قسمت روسازه با دوازده طبقه مدلسازي شده است. براي ارزيابي رفتار سازه، از روش تحليل ديناميكي افزايشي غيرخطي توسط ده ركورد حوزه ي دور استفاده شده است. دو پارامتر ظرفيت و تقاضاي سازه اي در دو سطح عملكرد استفاده بي وقفه و آستانه فروريزش براي ارزيابي رفتار لرزه اي سازه استفاده شده است. نتايج حاصله نشان ميدهد كه ظرفيت و تقاضاي مدلهايي كه در آن اثر اندركنش لحاظ شده است داراي شتاب طيفي Sa(T1,5%)بيشتري نسبت به مدل بدون اندركنش در سطح عملكرد آستانه فروريزش مي باشد.