مطالعه عددي تاثير ضخامت ميانقاب ها بر روي رفتار غيرخطي قاب هاي فولادي برون¬محور

قاب هاي مهاربندي شده داراي ميانقاب مصالح بنايي يكي از الگوهاي متداول اجراي سازه هاي فولادي در ايران مي باشد. با وجوديكه ميانقاب ها مشخصات ديناميكي، سختي، مقاومت و شكل پذيري قاب ها را به طور قابل ملاحظه¬اي تحت تاثير قرار مي¬دهند ولي مهندسان طراح و محاسب در طراحي و تحليل قاب هاي ميان پر از اثر سازه اي ميانقاب ها صرفنظر مي نمايند، در حالي كه ناديده گرفتن اثر متقابل ديوار و مهاربند و تاثير ديوار بر مهاربند لزوما همواره در جهت اطمينان نمي تواند باشد. بر اين اساس در اين تحقيق با انتخاب يك قاب فولادي مهاربند برون محور (EBF) دو طبقه ضمن مطالعه تاثير صخامت ميانقاب بنايي بر روي رفتار قاب هاي EBF، تاثير وجود ميانقاب بر الگوي رفتاري و عملكردي اجزاء قاب EBF با تمركز بر روي المان تير پيوند مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد افزايش ضخامت ميانقاب ضمن افزايش سختي قاب، باعث بهبود شكل پذيري و در نتيجه ظرفيت اتلاف انرژي قاب هاي مركب EBF مي شود. همچنين وجود ميانقاب تاثيري بر الگوي رفتاري و عملكردي اجزاء قاب نداشته و كماكان حداكثر تنش و پلاستيك شدن در المان تير پيوند متمركز مي باشد.