مروري بر تاثير خصوصيات كنسانتره و نحوه خردايش موثر در كيفيت گندله

سنگ‌آهن ماده اوليه براي توليد فولاد بوده كه پس از تبديل به كنسانتره و سپس گندله به فولاد تبديل مي‌شود. عوامل متعددي مي توانند بر كيفيت گندله اثر گذار باشند. در واقع بخش زيادي از كيفيت گندله متاثر از كيفيت كنسانتره آهن توليد شده طي مراحل قبل مي باشد. در اين پژوهش مروري بر تاثير پارامترهاي اصلي متاثر از خردايش، با بيشترين عملكرد در بهبود كيفيت گندله انجام گرفته است. به همين منظور 3 مشخصه فيزيكي كنسانتره مذكور شامل توزيع دانه بندي، سطح مخصوص و شكل ذرات با انتخاب 6 نمونه كنسانتره متفاوت مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين تاثير نحوه خردايش 2 تجهيز رايج آسيا كني شامل آسياي غلطكي فشار بالا و آسياي گلوله‌اي بر كيفيت گندله توليدي نيز، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان داد سطح مخصوص ذرات كنسانتره متاثر از شكل و توزيع دانه بندي بوده و ليكن شكل سطحي تاثير بارزتري از خود نشان مي دهد. همچنين سطح مخصوص ذرات كنسانتره آهن مي تواند بيشترين تاثير را در بهبود كيفيت گندله از نظر مقاومت دراپ گندله خام و مقاومت فشاري گندله پخته داشته باشد. همچنين طي آزمايشاتي مشخص شد، آسياي غلطكي فشار بالا نسبت به آسياي گلوله‌اي، محصول با سطح مخصوص بيشتر به واسطه گستردگي شكل ذرات توليد مي كند. همچنين طي آزمايشاتي مشخص شد كه انرژي فعال سازي اكسيداسيون مگنتيت به هماتيت طي فرايند سخت سازي گندله، بدليل تغييرات شبكه بلورين مگنتيت و فعال سازي مگنتيت، ضمن استفاده از آسياي غلطكي فشار بالا كاهش يافته است.