عملكرد و برخي صفات جو تحت تأثير آبياري و كود نيتروژن

به منظور ارزيابي عملكرد دانه، صفات مورفولوژيكي و رطوبت دانه جو كارون در كوير (Hordeum Vulgaris L.) آزمايشي در سال زراعي 93-1392 در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند به صورت كرت هاي خردشده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. پلات هاي اصلي سطوح آبياري (آبياري كامل، حذف آبياري در مرحله گلدهي، حذف آبياري در مرحله دانه بندي، حذف آبياري در هر دو مرحله گلدهي و دانه بندي) و پلات هاي فرعي سطوح كود نيتروژن 0، 75، 150 و 225 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر سطوح آبياري و مقادير نيتروژن بر عملكرد معني دار شد اما ارتفاع بوته و طول سنبله تنها تحت تأثير مقادير نيتروژن قرار گرفت. مقايسه ميانگين¬ها نشان داد كه حذف آبياري در مرحله گلدهي، مرحله دانه بندي و هر دو مرحله گلدهي و دانه بندي عملكرد دانه جو را نسبت به تيمار آبياري مطلوب(بدون تنش) به ترتيب 40/3 و 31/19 و 52/87 درصد كاهش داد اما صفات مورفولوژيكي گياه تحت تاثير تيمارهاي آبياري قرار نگرفت. همچنين با افزايش نيتروژن از صفر به 150 كيلوگرم در هكتار ارتفاع بوته و طول سنبله به طور معني داري به ترتيب 20/23 و 22/24 درصد افزايش يافت. با كاربرد 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار با ميانگين توليد 2012 كيلوگرم دانه در هكتار بيشترين عملكرد اقتصادي را به خود اختصاص داد. با توجه به نتايج حاصل از اين آزمايش براي شرايط آب و هوايي بيرجند و مناطق مشابه كشت جو با مصرف 150 كيلوگرم در هكتار در شرايط آبياري مطلوب توصيه مي-شود.