تغيير كاربري مخروط افكنه و تاثير آن درافت سطح آب هاي زيرزميني (مطالعه موردي دشت بيرجند)

در اين پژوهش به نقش تغيير كاربري مخروط افكنه ها درحوضه ي دشت بيرجند و تأثير آن در افت آبهاي زيرزميني مي پردازيم و با استفاده ازعكس هاي ماهواره اي و نمايش ابخوان دشت بيرجند در GISنشان خواهيم داد كه چگونه گسترش شهرها وهمچنين خشكسالي هاي پي در پي ازگذشته تاكنون درمحيط مخروط افكنه باعث افت سطح آبهاي زيرزميني شده است. نتايج پژوهش هاي گذشته نشان مي دهد كه سكونتگاه هاي گذشته براي دسترسي به خاك مناسب وگسترش كشاورزي اكثرشان درمناطق مياني و انتهايي مخروط افكنه استقراريافته اندكه امروزه گسترش بيشتري يافته اند (مخروط افكنه هاي واقع در نيمه ي جنوبي حوضه ي آبريز دشت بيرجند به علت نزديكي به شهر و استقرار مناطق مسكوني برروي آن از اهميت ويژه اي برخورداراند) ميدانيم كه مخروط افكنه ها و سدهاي زيرزميني دو عامل مهم در افزايش سطح آبهاي زيرزميني اند. اما درچند دهه ي اخير به علت خشكسالي هاي مداوم، توسعه ي شهرها، گسترش جاده سازي و حفر چاه هاي غير مجاز و برداشت بي رويه آب از محيط مخروط افكنه به علت داشتن خاك مناسب براي كشاورزي باعث افت سطح آب در چند دهه اخير شده است. درگذشته اين برداشت بيشتر از طريق قنات ها صورت مي گرفته كه با پايين افتادن سطح آب در بالادست رفته رفته باعث شد كه انسان ها به حفر چاه هاي عميق و... روي بياورند.