بررسي رفتار و طراحي سازه هاي بتني در معرض حريق

Investigating the behavior and design of concrete structures exposed to fire

بحث حريق و آتش سوزي از مباحث بنيادي و اساسي در طراحي سازه هاي بتن آرمه مي باشد بتن از لحاظ ساختار و تركيبات و با توجه به پايين بودن ضريب هدايت گرمايي و نيز قابليت عدم احتراق در شرايط حريق رفتار مناسبي از خود نشان ميدهد جهت تحليل و طراحي مقاطع عرضي سازه هاي بتن آرمه از ابزارهاي مشتركي تحت عنوان دياگرامهاي برهم كنش استفاده مي شود كه اغلب جهت ارتباط مقادير نهايي لنگر خمشي و نيروي محوري به كار مي روند و با استفاده از اين دياگرامها مي توان تخمين سريعي از رفتار مقاطع عرضي بيان كرد. بنابراين اگرچه تحقيقات زيادي در اين زمينه انجام شده است، مطالعه بيشتر در اين زمينه مورد نياز است و هنوز بايستي تاثير چندين پارامتر بر رفتار بتن داغ مورد تحقيق قرار گيرد. در اين مقاله، هدف توسعه ي يك مدل بتني است كه نشان دهنده رفتار واقعي ساختمان هاي بتني در معرض آتش سوزي باشد. اين مدل بايستي رفتار كاملا كوپل شده ي هيدرو گرمايي - مكانيكي همراه با آناليز سازه اي پيچيده، از جمله اثر كرنش گذرا داشته باشد.

fire and fire is one of the fundamental issues in the design of reinforced concrete structures. Concrete in terms of structure and composition, due to the low thermal conductivity and non-combustion capability in fire conditions, is a good way to analyze and Cross sectional designs of reinforced concrete structures are used from common tools called interactions diagrams, which are often used to communicate the final values ​​of bending anchor and axial force, and using these diagrams, a quick estimate of cross-sectional behavior can be made. Therefore, although much research has been done in this field, further study is required in this field, and the impact of several parameters on the behavior of hot concrete should still be investigated. In this paper, the purpose is to develop a concrete model that reflects the actual behavior of concrete buildings exposed to fire. This model should have a fully hydrated thermal-mechanical joint with a complex structural analysis, including a transient strain effect.