بازتاب معماري ايراني در نگارگري ايراني

Reflections on Persian Architecture in Persian Painting

يكي از مشكلات در جوامع رو به توسعه دور ماندن از هويت بومي و فرهنگي خويش مي باشد و با عنايت به تاريخ كهنه چندهزار ساله ايران، اهميت توجه به هويت و پيشينه فرهنگي اين مرز و بوم بيشتر رخ مي نمايد. يكي از چالش هاي اساسي كشورهاي در حال توسعه، در برخورد با پديده جهاني شدن و مواجهه با فرهنگ جديد از خود بيگانگي فرهنگي و بحران هويتي است.با توجّه به پتانسيل بالاي فرهنگ و هويت معماري ايراني ، مي توان بعضي ويژگي هاي فرهنگي و هنري آن را در هنرايراني اقدام نمود.هنر نگارگري به عنوان يك محصول فرهنگي هنري تاثير بسزايي بر روي نگرش و از اين طريق بر ماهيت و هويت فردي و اجتماعي افراد دارد و مي توان به عنوان منابعي ياد كرد كه با آن مي توان به تاريخ گذشته يك كشور و فرهنگ گذشتگان دست يافت.لذا اين مسئله منجر توجه و نگاه دوباره به نگارگري، به عنوان عاملي جهت شناخت هويت و اتقاء فرهنگ و هنر خواهد شد. هدف اين مقاله بررسي نقش معماري ايراني به عنوان ميراث فرهنگي در جهت حفظ و تقويت نگارگري ايراني است.در ابتداي اين راه بعد از اتخاذ روش تحقيق مناسب، مطالعات پايه (با تاكيد بيشتر روي مطالعات تاريخي، فرهنگي، هويتي معماري ايراني) انجام گرفته و در ادامه بازتاب اين اصول در نگارگري ايراني مورد مطالعه قرار گرفته است و نهايتاً اين مقاله در جهت حفظ و اشاعه ارزش هاي زيباشناسانه هنر نگارگري مبتني بر فرهنگ و هويت ايراني در بين افراد جامعه منظر جديدي ايجاد نمايد. كلمات كليدي: فرهنگ، هويت، معماري ايراني، نگارگري

Dissociation and disunion from native and cultural identity is one of the problems of the developing countries which for a great ancient civilization like Iran, with several thousand years of civilization, can be considered gravely fateful. Cultural alienation and identity crisis are some of major challenges of developing countries in their process towards development. Considering the high potential of culture and identity of Iranian architecture, some of its cultural and artistic features can be used in Iranian art. Painting as a cultural and artistic product has a great influence on people’s insight And thus affects the individual and social identity of individuals. And it can be mentioned as a resource of the history and culture of a country. Therefore, this will lead to rethinking of painting, as a factor in recognizing identity and promoting culture and art. The purpose of this paper is to examine the role of Iranian architecture as a cultural heritage in preserving and enhancing Iranian art. At the beginning of this way, after the adoption of the appropriate research method, basic studies (with more emphasis on historical, cultural, and identity studies of Iranian architecture) have been carried out.And then reflection on these principles has been studied in Persian painting and Finally, this article will create a new perspective on preserving and disseminating the aesthetic values of art-based art and culture based on Iranian culture and identity.